Uciekłem, by opłakiwać ojca – ale mężczyzna w domu na plaży znał sekrety, których nie powinien był znać

A potem nastąpiło objawienie, które ukrywał: był moim przyrodnim bratem. Mój ojciec wiódł w tym mieście drugie życie, życie, o którym do tej pory nic nie wiedziałam.

Nikolas wyjaśnił, że ich matka miała kiedyś krótką relację z moim ojcem. Choć zakończyła się ona z poczucia winy, mój ojciec często wracał, nie tylko dla widoku, ale także po to, by po cichu uczestniczyć w życiu Nikolasa.

Mój ojciec ukrył tę część siebie przede mną i moją matką, a kiedy siedziałam oszołomiona zdradą, Nikolas opowiedział mi, jak głęboko nasz ojciec o mnie mówił. „Zawsze mówił, że jesteś jego sercem” – powiedział. Nie wiedziałam, czy czuć się zaszczycona, czy zraniona, a może jedno i drugie.

W końcu postanowiłam nie mówić mamie. Pozwoliłam jej zachować tę wersję jego osoby, którą tak bardzo kochała. Ale utrzymywałam kontakt z Nikolasem. Nie był niczemu winien.

Dom na plaży, niegdyś miejsce pełne tajemnic, stał się miejscem łączącym. Dwoje nieznajomych, rodzeństwo, siedziało nad oceanem, dzieląc się smutkiem, prawdą i dziwną więzią wynikającą z wychowania przez tego samego mężczyznę, w dwóch zupełnie różnych światach.