Rozstali się ze swoim partnerem, a nie z teściami

Hélène i Justine są pełne pochwał dla siebie nawzajem. „Zakochałyśmy się w sobie od chwili, gdy się poznałyśmy”, wspomina pierwsza. „Była bardzo wyrafinowana, bardzo cywilizowana i nalegała, żeby zwracać się do mnie formalnie, co uznałam za czarujące”. Justine ze swojej strony uległa urokowi tej oddanej i dynamicznej samotnej matki. Kobiety „bardzo nowoczesnej jak na swój wiek”, dla której nic nie jest tabu i która przeżyła tysiąc żyć, od wojska po bar. „Przyjaciółka, nie była teściowa”. Hélène zapewnia ją: „Interakcja między nami jest cenna, musimy się widywać”.

Choć dzieli je trzydzieści lat, przysięgają, że rozpoznają się w sobie nawzajem. Przede wszystkim leczą swoje rodzinne rany. Justine nie ma już kontaktu z matką, z którą od dziesięciu lat nie ma „zdrowej relacji”. „Hélène ogromnie pomogła mi się rozwinąć jako kobiecie” – zapewnia nas. „Rozmawiamy o mojej rodzinie, o mojej seksualności. Ona jest matką, której nie wolno mi było mieć”. „Uważam ją za własną córkę”, dodaje Hélène, która od dawna żałuje, że nigdy jej nie miała. Jako jedynaczka, ta matka straciła również kontakt z jednym ze swoich dwóch synów. „Oprócz Justine nie mam z kim porozmawiać”, podkreśla. „Nasz związek to dla mnie prawdziwy promyk słońca”. Zwłaszcza, że ​​Hélène została w dużej mierze odrzucona przez swoich teściów po bolesnym rozwodzie.

Niedociągnięcia w jej własnej rodzinie
Historia Hélène i Justine nie jest zaskoczeniem dla psycholog Roselyne Lévy-Basse. W takim związku „lojalność wobec teściów jest ściśle związana z lojalnością wobec własnych teściów”. Teściowa może więc stać się lustrem matki, albo przynajmniej nowym punktem odniesienia. Będąc bliżej rodziców swojego byłego niż swoich własnych, „mówimy im, że nie dali nam wystarczająco dużo i dlatego będziemy szukać gdzie indziej”.

To przydarzyło się Palomie (1), 23-letniej dziennikarce, gdy była w liceum. Jej rodzice w tym czasie się rozstali, a matka odeszła, by pracować w b

otworzyć pensjonat za granicą. „Ona zawsze żyła swoim życiem, niekoniecznie biorąc mnie pod uwagę” – zwierza się młoda kobieta. Kiedy miała około piętnastu lat, na zmianę mieszkała w szkole z internatem w ciągu tygodnia i w domu swojego chłopaka Étienne’a (1) w weekendy. Tam powitała ją Catherine (1), jej teściowa, „wyjątkowo dobra osoba”, która obsypała ją uwagą i prezentami. „Byłyśmy jak kurczaki w cieście” – mówi młoda kobieta. „Wszystko było gotowe, kiedy przyjechaliśmy, rozpieszczała nas, pozwalała nam spać do dwunastej… Obok niej moja matka była armią: jeśli nie podobało mi się to, co było w lodówce, musiałam po prostu iść na zakupy. A o ósmej rano wszyscy byli już obudzeni”. Kiedy Paloma opowiada o weekendach spędzonych z teściami, jej matka odpowiada półśmiesznie: „Nie powinnaś wybierać jej zamiast mnie!”

Konflikty lojalności
Ciąg dalszy na następnej stronie 👇