Ma 27 lat i postanowiła umrzeć 18 grudnia: „Z utęsknieniem czekam na ten dzień”.

Życie naznaczone cierpieniem i godnością
Od urodzenia Sally nosiła na skórze ślady swojej choroby. To olbrzymie znamię pokrywa jej plecy, brzuch, a czasami sięga do nóg. To nie tylko widoczny znak; to źródło ciągłego bólu . Z biegiem lat torbiele uciskały jej rdzeń kręgowy. Jej chód stał się niestabilny, a ruchy wolniejsze. Pomimo operacji i leczenia, lekarzom nigdy nie udało się powstrzymać postępu choroby.

W najgorsze dni leżała w łóżku, zdyszana. Pamięta te noce spędzone na szukaniu snu, wyczerpana bólem. A potem, rano, odnajdywała uśmiech, którego nigdy nie straciła. Uśmiech, który mówił: Wciąż tu jestem.

W wieku 27 lat nie chce już być ofiarą. Chce odzyskać kontrolę . Dla niej ten wybór nie jest tragiczny. Jest logiczny. Choroba podyktowała zbyt wiele. Tym razem to jej decyzja. Mówiąc o swojej decyzji, nie szuka litości. Chce po prostu opowiedzieć swoją historię, dać świadectwo, pomóc innym zrozumieć, co to znaczy umrzeć z godnością .

22-letnia kobieta zmarła po wykonaniu tomografii komputerowej: w trakcie badania wystąpiła u niej silna reakcja alergiczna.
15-letnia dziewczyna miała wypadek podczas jazdy konnej!
Jej bliscy początkowo się opierali. Jak mogli zaakceptować myśl o jej stracie? Potem zrozumieli. Zobaczyli jej spojrzenie, usłyszeli jej spokojny głos. Dlatego postanowili być przy niej. Razem zaplanowali jej ostatnie dni: posiłki, śmiech, wspomnienia. Sally pragnie, aby jej odejście było łagodnym świętowaniem , a nie bolesnym pożegnaniem.

Wybór wolności
W miarę jak zbliża się ta data, Sally zachowuje spokój. Każdego wieczoru zapisuje kilka linijek w notesie. Zapisuje swoje myśli, wdzięczność, twarze, które chce zapamiętać. I mówi o miłości, przyjaźni i świetle. Jej pisanie emanuje spokojem.

Czytać
15-letnia dziewczyna miała wypadek podczas jazdy konnej!
Powiedziała: „Nie chcę być opłakiwana; chcę być zapamiętana jako kobieta wolna”.
Te słowa rezonują z niezwykłą intensywnością. Wyrażają pragnienie pokoju , a nie ucieczki.

W Szwajcarii wszystko jest gotowe. Ramy prawne, procedury, zespół wsparcia. Sally wybrała muzykę, której będzie słuchać, sukienkę, którą założy. Pomyślała o każdym szczególe. Ta kontrola ją uspokaja. Nie czeka na śmierć, ale na koniec bólu.

17 grudnia zje ostatnią kolację z rodziną. Poprosiła o świece, białe wino i tartę malinową – jej ulubione danie. Tego wieczoru będzie się śmiać, jak to często bywa. Spojrzy na swoich bliskich i podziękuje im.

Następnego ranka zaśnie powoli. Bez strachu. Z pewnością, że wybrała swoje życie do samego końca .

Wiadomość dla żyjących
Sally pozostawia po sobie coś więcej niż tylko wspomnienie: zostawia przesłanie. Przesłanie o prawie wyboru , o szacunku dla ciała i sumienia. Jej historia jest głęboko poruszająca, ale i inspirująca. Skłania każdego do refleksji nad wolnością, bólem i znaczeniem słowa „żyć”.

Czytać
22-letnia kobieta zmarła po wykonaniu tomografii komputerowej: w trakcie badania wystąpiła u niej silna reakcja alergiczna.
Jej bliscy mówią, że zmieniła ich spojrzenie na śmierć. Nauczyła ich nie bać się jej, ale ją zrozumieć. Dla niej umieranie z godnością nie jest aktem rozpaczy. To akt miłości do siebie .

18 grudnia, gdy zapadnie cisza, Sally odnajdzie upragniony spokój. Jej słowa jednak pozostaną żywe. W sercach, w rozmowach, w wierze, że wybrany cel może być również zwycięstwem.

A gdzieś, ponad smutkiem, pozostanie to jasne wrażenie: wizerunek kobiety, która do ostatniego tchnienia ucieleśniała siłę wolności .