Eksperci ujawniają ukryte znaczenie tajemniczych białych plam na skórze i to, co mówią o Twoim zdrowiu

Nasze ciała są gawędziarzami, a skóra jest jednym z ich najwymowniejszych narratorów. Chroni nas, odzwierciedla, a czasem zaskakuje. Te drobne białe plamki, które nagle pojawiają się na twarzy, a nawet na intymnych częściach ciała, często pojawiają się bez ostrzeżenia, wzbudzając ciekawość, a czasem strach. Jednak te drobne znaki, zwane prosakami, nie są intruzami. Są oznakami regeneracji organizmu, przypominają, że nawet pod spokojną powierzchnią trwa nieustanna praca.

Milia  powstają, gdy keratyna, naturalne białko w skórze, zostaje uwięziona tuż pod powierzchnią zamiast zostać wydalona. Z czasem twardnieje, tworząc małą, perłową grudkę, która w dotyku może być gładka i jędrna. Te drobne cysty mogą pojawić się po ekspozycji na słońce, urazie skóry lub po użyciu gęstych kremów, które spowalniają naturalne złuszczanie. Mogą pojawić się w dowolnym miejscu, ale twarz, szczególnie wokół oczu i ust, jest ich ulubionym płótnem. Według dermatolog dr Marnie Nussbaum, „Milia to drobne cysty wypełnione keratyną na powierzchni skóry”. Wyjaśnia, że ​​nie są to trądzik ani zaskórniki, ponieważ zawierają stałą keratynę, a nie płynny sebum lub bakterie, dlatego nie pękają ani nie bledną jak pryszcze.

W przeciwieństwie do trądziku czy chorób wirusowych, prosaki nie są reakcją ani infekcją. Są jedynie odbiciem powolnego rytmu odnowy skóry. Nie rozprzestrzeniają się ani nie powodują bólu, ale mogą utrzymywać się przez dłuższy czas, wystawiając na próbę Twoją cierpliwość i kusząc do interwencji. Prawda jest taka, że ​​Twoja skóra zawsze do Ciebie mówi, nawet szeptem takim jak ten. Każdy mały ślad skrywa wskazówkę, jak Twoje ciało goi się, regeneruje i chroni przed światem, z którym mierzy się każdego dnia.

Ukryte rozmowy między Twoim ciałem a światem

Każdy ślad na skórze ma swoją przyczynę. Nie jest przypadkowy ani bez znaczenia; jest częścią cichej rozmowy między ciałem a wszystkim, czego dotyka. Te małe, białe grudki, które nazywamy prosakami, powstają nie tylko pod wpływem tego, co nakładamy na skórę, ale także tego, co dzieje się w jej wnętrzu. Organizm nieustannie równoważy hormony, naprawia uszkodzenia i reaguje na powietrze, słońce i stres. Kiedy ta równowaga zostaje zachwiana, skóra mówi.

Dermatolodzy wyjaśniają, że prosaki często pojawiają się, gdy naturalny rytm odnowy skóry zwalnia lub zostaje zaburzony. Zmiany hormonalne w okresie  dojrzewania  lub ciąży mogą zmieniać sposób, w jaki organizm produkuje keratynę – białko, które utrzymuje skórę mocną, a jednocześnie elastyczną. Kiedy keratyna twardnieje pod powierzchnią, zamiast być wydalana, zaczynają tworzyć się te maleńkie cysty. Nadmierna ekspozycja na światło słoneczne lub ciepło może powodować pogrubienie zewnętrznej warstwy skóry, utrudniając złuszczanie się martwych komórek, a ciężkie kremy i kosmetyki mogą działać jak uszczelnienie, zatrzymując to, co skóra próbuje uwolnić. Przegląd  w  Journal  of the American Academy of Dermatology  opisuje, jak proces gojenia się skóry po oparzeniach lub urazach może również prowadzić do powstawania prosaków, ponieważ keratyna zostaje uwięziona pod warstwami nowej tkanki.